week 17 11 juni bijzondere ontmoeting

Dinsdag 11 juni, 15:43 Kom terug van BHV cursus in Rotterdam.

 Ik fiets door pernis op de vermaetweg passeer net de vrijlandstraat.

Een bestelbus staat rechts geparkeert met zijn neus richting mijn rij richting.

Doet en bestuurder van een busje doet pal voor mijn neus zijn portier open.

Mijn snelheid is op dat moment 29/31 volgens GPS track.

Voor ik kan bedenken wat er gebeurt lig ik op straat met zeer pijnlijke rechter arm,ook mijn linker knie doet zeer en ook mijn heup.

 Ik Leg daar even en heb mijn ogen dicht en denk,shit, mijn fiets,komende optredens,reis naar Canada, de fiets belt jeannet bij een ongeluk die moeten we contacten , mijn arm doet heel zeer en tinteld,voelt niet goed.er komt een man iets ouder dan ik en spreekt mij aan,ik open mijn ogen,de man stelt vragen,met een rustige stem hoe heet je,waar moet je naar toe,waar kom je vandaan,waar heb je pijn,ik geef antwoord op zijn vragen,en vertel dat mijn arm erg zeer doet,en ook mijn knie,ik leg midden op de weg en de man vraagt of ik kan verplaatsen,dit lijkt me nu nog even geen goed idee,een vrouw die met de auto aankwam belt 112 .

De man vraag verder,naar jeannet en of ik kinderen heb en waar ik werk,ik voel  me blij bij deze man hij houd mijn hand vast.ik zeg ik wil jou naam en adres,hij geeft hier op geen antwoord,hij vraagt naar mijn werk,hij zegt dat je op die leeftijd nog veranderd van werk,ik vertel hem dat ik in de biesbosch werk,hij verteld over zich zelf dat hij net van een begrafenis afkomt en hoorde een klap,je kan dan door lopen! Of helpen en dat laatste deed hij.

Onlangs heb ik me verdiept in het dorpje pernis hoe bijzonder z,n dorpje blijft tussen alles industrie.we kletsen wat over het dorp dat het ook aan het veranderen is,het is niet meer zoals vroeger zei hij.

Inmiddels is de politie er die steld vragen,en legitimatie, zit in mijn fietstas antwoord ik.

Inmiddel is de ambulance er de dame van de ambulance neemt het over van de man hij zegt mij gedag,ik bedank hem en vraagt om zijn naam en adres, bedank de Heer maar zegt hij en loopt weg. Hij gaf me z,n rustig gevoel.

En dan in eens weer in de werkelijkheid.

De amulance dame,(weet haar naam niet meer) vraag of ik kan bewegen met mijn arm,dit gaat maar doet wel zeer,.

Hou je arm vast dan proberen we je in de amulace te krijgen. Dit lukt, mijn jasjes worden uit getrokken om de arm te bekijken, flinke wond maar oppervlakkig,zij doet testjes om te kijken of mijn arm niet gebroken is,dit lijkt niet het geval,wel zitten er bobbels die er niet horen en zij wil me toch even laten checken in het ziekenhuis.

Vervolgens rijden we naar het ziekenhuis en lijkt alles mee te vallen wel pijnlijk maar niet ernstig.

De dame van de ambulance komt uit dordrecht en liet een filmje zien van een bever bij hun in de achtertuin grappig.

Na onderzoeken en foto,s mag ik weer naar huis, jeannet was inmiddels gearriveerd, en konden we naar huis.

En dan vraag je, je zelf af hoe zit dat met die man van het busje?

Daar heb ik pas woensdag voor het eerst contact mee gehad, die was vreeselijk geschrokken, en kon er niet van slapen. Hem dus kunnen vertellen dat ik er redelijk goed van af ben gekomen. Donderdag hebben we het schadeformulier ingevult samen.

Nu dus even rustig aan doen want voel me erg stijf en heb nog erg last van mijn linkerknie en rechter heup, en rechter arm.

Word voorlopig even niet fietsen.

Eerst maar vakantie.

Fiets kilometer teller staat op 7384km